Alessandro Pertini is geboren in 1896 in Italië. Ondanks zijn afkeer van deelname van Italië aan de Eerste Wereldoorlog, raakte Pertini als jonge luitenant toch betrokken bij de gevechten. Na de wapenstilstand sloot hij zich aan bij de Socialistische partij (PSU). Pertini deed mee met het actieve verzet tegen de opkomst van het fascisme van Mussolini. In 1924 werd hij verbannen naar Corsica. Toen hij terugkeerde naar Italië werd Pertini gearresteerd en veroordeeld tot twaalf jaar gevangenisstraf. Jarenlang zag hij opgesloten op het eiland Ponza. In 1943 werd Pertini vrijgelaten, maar de nazi-bezetter pakte hem al snel op en veroordeelde hem tot de dood. Opnieuw bevrijdden mensen uit het verzet hem. Na de Tweede Wereldoorlog werd Pertini lid van het parlement. In 1968 werd hij voorzitter van het Huis van Afgevaardigden en in 1978 werd hij president van Italië.

Pertini bewees als politicus dat je kunt zoeken naar een oplossing waar beide partijen het mee eens zijn. Hij liet duidelijk merken dat hij het niet eens was met de corruptie in zijn land. Pertini wilde ook niets te maken hebben met het kolonialisme en het imperialisme die de geschiedenis van Italië kortgeleden kenmerkten. Alessandro Pertini herstelde de democratie weer in Italië. Dat deed hij door het presidentschap een nieuwe en sociale invulling te geven. Hij overleed in 1990.