Maak kennis met

Zuid-Afrikaanse miljardair en filantroop Anton Rupert (1916-2006) was grondlegger van een imperium dat enkele honderden bedrijven omvat. Daarnaast zette hij zich in voor het WWF en natuurbeheer in Zuid-Afrika.

Meer over

Op 12 november 2004 werd in Kaapstad, Zuid-Afrika een bijkomende Freedom from Want Award uitgereikt aan Anton Edward Rupert.

Anton Rupert stamde uit een zeventiende eeuw geëmigreerde Nederlandse familie. Hij studeerde enige tijd chemie in Pretoria, vestigde zich in Stellenbosch, opende een stomerij en in 1941 de eerste winkel van 'Voorslag Tabac' in Johannesburg.

In korte tijd verwierf hij met succesmerken als Rembrandt en Peter Stuyvesant grote belangen in de tabaksindustrie. Daarnaast legde hij zich toe op de wijnbouw. Hij vergrootte zijn vermogen en invloed door de aankoop van een aantal bedrijven in luxe goederen, voornamelijk horloges zoals het merk Cartier. Ook stichtte hij in Zuid-Afrika een keten van privéklinieken. Rupert werd vervolgens eigenaar van het mediabedrijf NetHold dat later CanalPlus werd.

Anton Rupert belandde op de Forbes List van vijfhonderd rijkste mensen ter wereld. In 2004 werd hij de nummer 28 in de top-100 van Grote Afrikaners. Hij was zeer actief voor het World Wildlife Fund en richtte ten gunste van dat WWF de Club van 1001 op: duizend zetels voor kapitaalkrachtige sponsors plus één zetel voor prins Bernhard der Nederlanden. Hij richtte samen met Nelson Mandela en prins Bernhard de Peace Parks Foundation op, een keten van grensoverschrijdende natuur- en wildparken in Afrika.

Anton Rupert steunde projecten op het gebied van landschapsbehoud, milieu, kunst, architectuur, onderwijs en muziek.

De toekenning van de Freedom from Want Award in 2004 bleek omstreden. Ondanks de samenwerking met Nelson Mandela en diens opvolger Thabo Mbeki werden Rupert herhaalde verwijten gemaakt over relaties met de Broederbond, een conservatief blank bolwerk dat uitsluitend toegankelijk was voor calvinisten van Nederlandse afkomst. De Broederbond is steeds steunpilaar van apartheid geweest. Er waren ook tegengeluiden. Rupert zou zich een consequent voorstander hebben getoond van gelijke beloning van blanke en gekleurde medewerkers. President Mbeki wees op Ruperts rol in het openbare debat. Zo had hij de leiders van het apartheidsregime opgeroepen 'eindelijk iets dappers te doen en een partnerschap aan te gaan met de gekleurde meerderheid'.

Er kwamen berichten over de samenstelling van de 'geheime ledenlijst' van de Club van 1001. Onder de leden die tienduizend dollar inleggeld hadden, zouden zich oplichters, witwassers, politici van het stempel Mobutu, vernielers van het landschap en leden van de Broederbond bevinden. De lijst bleef grotendeels geheim en met gissingen omgeven.

Bij de uitreiking die plaatsvond in het kader van een feestelijk diner, waren onder andere aanwezig: oud-staatspresident en oud-laureaat Nelson Mandela en zijn voorganger Frederik Willem de Klerk. De Nederlandse delegatie werd geleid door Dr. Siert Knigge, vice-voorzitter van de Roosevelt Stichting.

Als presenters traden op: Anna Eleanor Roosevelt, kleindochter van president Franklin D. en Eleanor Roosevelt en Donald F. McHenry, oud-VS-ambassadeur bij de Verenigde Naties.